آسیب های ناشی از رقص و قدرت رقصنده
آسیبهای رقص با آنچه در ورزش مشاهده میشود متفاوت میباشد. به طور کلی اینطور به نظر میرسد که حرکات رقصنده ها توانایی کافی برای ایجاد آسیب های عضلانی که در ورزش های دیگر دیده میشود را نداد. در نتیجه، رقص را میتوان به عنوان عاملی برای افزایش قدرت بدنی با کمترین میزان آسیب دیدگی در نظر گرفت. هرچند رقصنده ها دچار آسیبهای رقص میشوند و تاثیرات این صدمه ها ممکن است بسیار مضر و مخرب باشد. در طی یک دوره ۱۲ ماهه ، تقریبا ۵۰ درصد از رقصنده های حرفه ای به دلیل انواع آسیب های استخوانی-عضلانی دوره های استراحت یک الی شش روزه ای را ثبت کرده اند که به نظر میرسد بیشترین آسیب دیدگی ها در قسمت پایینی کمر به همراه لگن، پاها، زانو ها که نود درصد این اسیب دیدگی ها را تشکیل میدهند، است. و قسمت قابل توجه این است که از هر هزار ساعت تمرین شرکت کننده های جوان رقص باله، فقط ۵ مورد آسیب گزارش شده است که بسیار کمتر از برخی از فعالیت های محبوب دیگر مانند تنیس و شنا است.برای یادگیری رقص با ما در ارتباط باشین
فاکتورهایی مانند تمرین بیش از حد، زمین یا سطح نامناسب، کاروگرافی دشوار، کافی نبودن گرم کردن عضلات از عواملی هستند که باعث بروز آسیبهای رقص میشوند همچنین سطح توانایی فیزیکی و به ویژه قدرت بدنی به این لیست اضافه میشود.رابطه قدرت عضلات با میزان آسیب
طی تحقیقی درباره ی قدرت عضلات ران پای رقصنده ها در رابطه با میزان اسیب دیدگی، نشان داد که هرچه سطح قدرت عضلات ران پای رقصنده ها پایینتر باشد میزان و درجه صدمه بیشتر است و برای جلوگیری از این مشکلات و آسیب ها، ورزش ها و تمرینات قدرتی-تکمیلی که یک روش نسبتا مقرون بصرفه برای کاهش آسیب های رقص است پیشنهاد میشود، همچنین این تمرینات قدرتی برای رقصنده هایی که دارای عضلات ضعیف تر هستند به نسبت رقصنده های توانمند، بسیار مفید و سودمند تر است. هرچند، عامل دیگری که باعث آسیب دیدگی در افرادی که فعالیت بدنی دارند، وجود همزمان عضلات ضعیف و قوی در یک ناحیه از عضو بدن است، بویژه عضلات آنتاگونیست، که اغلب هم نادیده گرفته میشود. و همچنین نشان داده شده که هر چقدر نسبت عضلات خم کننده به عضلات باز کننده زانو کوچکتر باشد، یا عضلات همسترینگ در مقایسه با عضلات چهار سر ران ضعیف تر باشد میزان اسیب دیدگی شدیدتر و بدتر است.مطالعه در مورد رقص عربی
منبع: مجله رقص مقاله: The Dancer as a Performing Athlete Physiological Considerations مترجم: ز. منصوری